حذف آرسنیک در محیط آبی با روش اسمز معکوس و نانوذره آهن صفر ظرفیتی
Authors
Abstract:
آرسنیک یکی از خطرناکترین آلایندههای منابع آب است که سلامت انسان و سایر موجودات را تهدید میکند. بنابراین حذف آرسنیک از منابع آب در اولویت برنامههای بهداشتی قرار دارد. راههای مختلفی برای حذف آرسنیک وجود دارد. در این پژوهش از دو روش اسمز معکوس و نانوذرات آهن صفر ظرفیتی در مقیاس آزمایشگاهی استفاده شد. برای انجام آزمایش، متغیرهای دما، غلظت آرسنیک، pH، غلظت نانوذره آهن و زمان اختلاط در نظر گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد در هر دو روش اسمز معکوس و استفاده از نانوذره آهن، با افزایش غلظت آرسنیک کارایی حذف افزایش یافته است. برای غلظت 5/1 میلیگرم در لیتر بهترتیب با 98 و 2/95 درصد حذف آرسنیک، بیشترین راندمان بهدست آمد. در روش اسمز معکوس تأثیر دما وpH مشابه بود و با افزایش این دو متغیر درصد حذف آرسنیک نیز افزایش یافت. در روش اسمز معکوس درصد حذف آرسنیک در pH برابر9 و دمای 30 درجه سلسیوس، بهترتیب برابر 98/95 و 56/96 بهدست آمد. نتایج پژوهش نشان داد که افزایش زمان اختلاط و دما در روش حذف آرسنیک با نانوذره آهن باعث افزایش کارایی حذف آرسنیک و افزایش pH باعث کاهش آن میشود.
similar resources
تأثیر نانوذرات آهن صفر ظرفیتی بر حذف آرسنیک پنج ظرفیتی از آب آشامیدنی
آرسنیک یکی از سمّیترین آلایندههای موجود در آبهای زیرزمینی و سطحی است که سلامت انسان و سایر موجودات زنده را به خطر میاندازد. حذف آرسنیک توسط روشهای مختلفی انجام شده است. در این تحقیق میزان حذف آرسنیک و کاهش آن با استفاده از نانوذرات آهن صفر ظرفیتی تا حد استاندارد (0/01 میلیگرم در لیتر) از آب آشامیدنی بررسی گردید. آزمایشها بر اساس روش بچ در راکتور با حجم 100 میلی لیتر آب حاوی 1 میلیگرم در لی...
full textارزیابی عملکرد فرآیند اسمز معکوس در حذف آرسنیک از آب
آرسنیک عنصری است که در ترکیبات پوسته زمین وجود دارد و غلظتهای زیاد آن در آب آشامیدنی میتواند سبب سرطان پوست ،ریه و دیگر بیماریها شود. متأسفانه بعضی از مناطق روستایی و شهری استان کردستان از جمله شهر دلبران دارای آرسنیک بالاتر ازppb 70 میباشد که بالاتر از حد استاندارد جهانی است. هدف از این تحقیق ارزیابی اثر استفاده از غشاءها جهت حذف آرسنیک از آب بوده است. بنابراین برای بررسی عملی تأثیر غشاءها ...
full textبررسی حذف نیترات از محلولهای آبی با نانوذرات آهن صفر ظرفیتی پایدارشده با نشاسته
زمینه و هدف : نیترات یکی از آنیونهای معدنی است که در نتیجه اکسیداسیون نیتروژن عنصری حاصل میشود. فاضلابهای شهری، صنعتی، مواد دفعی حیوانی وگیاهی در شهرهای بزرگ که دارای نیتروژنآلی هستند به خاک دفع میشوند. خطر اولیه نیترات در آبهای آشامیدنی زمانی اتفاق میافتد که در دستگاه گوارش فرم نیترات به نیتریت تبدیل شود. نیتریت باعث اکسید شدن آهن موجود در هموگلوبین گلبولهای قرمز شده در نتیجه گلبولهای ق...
full textتأثیر نانوذرات آهن صفر ظرفیتی بر حذف آرسنیک پنج ظرفیتی از آب آشامیدنی
آرسنیک یکی از سمّی ترین آلاینده های موجود در آبهای زیرزمینی و سطحی است که سلامت انسان و سایر موجودات زنده را به خطر می اندازد. حذف آرسنیک توسط روشهای مختلفی انجام شده است. در این تحقیق میزان حذف آرسنیک و کاهش آن با استفاده از نانوذرات آهن صفر ظرفیتی تا حد استاندارد (0/01 میلی گرم در لیتر) از آب آشامیدنی بررسی گردید. آزمایش ها بر اساس روش بچ در راکتور با حجم 100 میلی لیتر آب حاوی 1 میلی گرم در لی...
full textمقایسه کارایی نانوذرات آهن صفر ظرفیتی و ترکیبات منگنزی در حذف یون کادمیوم از محیط های آبی
چکیده: مقدمه: کادمیوم به دلیل خصوصیاتی از قبیل پایداری و تجمع پذیری در محیط زیست خطرناک است. هدف از این بررسی، حذف یون کادمیوم در شرایط مختلف توسط نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی و ترکیبات منگنزی بود. مواد و روش ها: جاذب ها طبق روش های استفاده شده در متون ساخته شدند. بعد از مطالعه ناپیوسته جذب یون کادمیوم از محلول سنتتیک (تحت شرایط مختلف pH، غلظت و زمان تماس) توسط نانو ذرات آهن صفر ظرفیتی و ترکیبات من...
full textسنتز نانو ذرات آهن صفر(nZVI) و بررسی کارایی آن در حذف آرسنیک از محیطهای آبی
هدف از این پژوهش سنتز نانو ذرات آهن صفر و تعیین کارایی آن در حذف آرسنیک از محیط آبی بود. نانوذرات به روش احیای کلرید فریک توسط بوروهیدرید سدیم سنتز گردید و تأثیر تغییرات پارامترهای pH ، زمان ماند، غلظت آرسنیت و آرسنات و غلظت نانو ذرات بر کارایی حذف در سیستم ناپیوسته مورد بررسی قرار گرفت. برای تعیین خصوصیات نانو ذرات آهن تولیدی از میکروسکوپ الکترونی (SEM) و روش XRDاستفاده شد. تصویربرداری ا...
full textMy Resources
Journal title
volume 28 issue 6
pages 39- 47
publication date 2018-01-21
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023